Bi performance

Gaur bi performance egin ditugu klasean, Illichen filosofian oinarrituta eta gaur egungo hezkuntza-sistemari kritika eginez.

Lehenengo perfomancean bi hilara egin ditugu eta esaldi luze eta zail bat errepikatu behar izan dugu. Ia guztiei asko kostatu zaigu eta errepikatu ezin izan dugunak kanporatuak izan gara. Besteek esaldiak errepikatzen jarraitu dute. Ondoren, borobil bat egin dugu performance horretaz hausnartzeko: eskolak beste batzuek esan dutena errepikarazten ditu ikasleak, zentzurik gabe askotan, eta behin errepikatuta ez dute gogoratzen. Errepikatze horrek azterketa gainditzeko baino ez du balio zentzu askorik gabe, baita ulertu gabe buruz ikasten direlako ere. Gainera "balio ez dutenak" kanporatuak dira hezkuntza-sistematik "balio dutenek" bakarrik aurrera egin dezaten eta horiei bakarriz arreta jarriz.

ABC egunkaritik ateratako argazkia

Bigarren perfomancean galdera "pertsonalak eta absurdoak", klasean esan den bezala, egin dizkigute ("Zein da zen animaliarik gustukoena?" edota "Zein da zuen janaririk gustukoena?") eta borobil bat eginda banaka erantzun dugu. Espero bezala, erantzunak oso desberdinak izan da eta "ez, gaizki, berriro" jasota, behin eta berriz errepikatu dugu guztiok erantzun berdina esan arte. Hau da, nahiz eta eskolak ikasleen erantzunak, beharrak edota gustu ezberdinak kontuan hartzen dituelaren antza eman, ikasleak homogeneizatzen ditu gustu "onak eta txarrak" zein diren irakasten. Gainera, ariketa egiten ari ginela, batek zerbait ezberdin erantzutean, guztiok kexatu gara gure erantzun "zuzena" esan ez duelako.

Oso performance onak iruditu zaizkit, eta bizipenak eta esperientziaren bidez ere ikas dezakegula erakutsi digute.